Een vliegend hart
Gustav wilde vliegen, de grond onder zich laten en over de hoge muren vluchten. Gustav wilde vrij zijn. In tijden die wat beklemmend kunnen aanvoelen gaan we, net als Gustav, op zoek naar vrijheid. Van de valse vrijheid die we voelen wanneer we dingen kopen tot het plezante gevoel van een glaasje teveel. We vinden vrijheid in de natuur en buitenlucht, in het verleggen van onze fysieke grenzen. We zoeken vrijheid in onze directe omgeving en in onszelf. In creatieve uitlaatkleppen en lange staptochten. We ontsnappen in een serie die we bingewatchen en spelen nieuwe games in één ruk uitspelen.
Onmogelijke verlangens in ‘Dancer from the dance’
New York in de vroege jaren 70, post-Stonewall en pre-HIV; een cocktail die even explosief als destructief blijkt. Dancers of the Dance kan als reportage over de New Yorkse gay scène wel tellen.
Collage’s van gedigitaliseerde krantenknipsels
De Living Tables-collages bestaan voor 100% uit gedigitaliseerde krantenknipsels. Uitgeknipt en gedigitaliseerd vormen die knipsels een steeds groeiende hoop grondstof voor elektronisch knip- en plakwerk.
Plezierpolitie en feestdag-fusies – #16
We werden jarenlang opgekweekt tot trouwe consument, eentje die liefst van al emotioneel shopt in de vorm van impulsaankopen. Maar eindelijk wordt een einde gemaakt aan fun-shopping. Vanaf nu is het functional only. Alle winkels gaan weer open, weliswaar onder strenge voorwaarden, maar niet voor het plezier-shoppen. Stewards moeten daarop toezien. Er wordt niet gelachen in de winkelstraten. Shoppen is vanaf nu terug een puur functioneel iets, maar het wordt die stewards best wel moeilijk gemaakt; mondmaskers verbergen de meeste lachende gezichten.
Burgerplichten en een dissidente samenleving – #15
Er zijn van die mensen die het gevoel hebben dat ze ten allen tijde een voorvechter van het ‘goede’ zijn. Mensen die anderen niet enkel op hun verantwoordelijkheden, maar vooral op hun gebreken wijzen. Dat doen ze meestal niet op de meest, euhm, sympathieke manier. “Ge moet hier wel een mondmasker dragen hé, snotneus!” roept een, vooral zichzelf respecterende, vijftiger.
Negativiteitsmarketing (‘Sad Safari’, dictatuur van de positiviteit) – #14
Temidden een normaal gesprek overvalt me steeds vaker het gevoel dat we in een flashback-scène van een post-apocalyptische film zitten. In een niet-zo-verre grauwe toekomst wandelen we, met volle baard, over verlaten en verwilderde straten. Onze laatste bezittingen in een trekrugzak. FLASHBACK. Een babbel over de gesloten speelgoedwinkels in de Sinterklaasperiode of een mogelijke vervroeging van de avondklok, in afwachting van een vaccin dat de wereld moet redden.
“Zodanig authentiek dat’t plukkevort is”, over valse authenticiteit – #13
Op een brief aan mijn overleden vader, die ik als tekst online had gepost, reageerde iemand: ‘authentiek!’ Toegegeven, het is duidelijk wat die persoon bedoelt, maar toch wat raar dat het als compliment moet dienen.
Nachtraven en vroege vogels (avondklok) – #12
Het mag gezegd zijn, de nieuwe regering en hun nieuwe communicatie missen de bal niet. Eén knuffelcontact (gotta love the word), horeca gesloten en thuiswerk de regel. Allemaal bevattelijk en niet onlogisch om verspreiding te voorkomen. Als daar dan ook de cijfers voor zijn, zoveel te beter. Maar een avondklok? Het lijkt wel of het oorlogstaaltje dat we in coronacontext graag gebruiken die maatregel in de hand heeft gewerkt.
Een brief aan mijn Papa
Een persoonlijke brief leek me eerst nogal een cliché, maar na verschillende pogingen bleek het toch het meest gepast. En geef toe, een cliché om de zoveel tijd… wel die bevestigt zichzelf alleen maar. Met het risico erin te vervallen: hier is hij dan.
‘LESS’ van Andrew Sean Greer toont aan dat volwassen zijn geen eindfase is
Arthur Less is een dappere man, al weet hij dat in hoofdstuk één zelf nog niet. Hij is een angstige schrijver die als jonge man een relatie had met een befaamd auteur en zich daar nog steeds door laat definiëren. Wanneer zijn nieuwste boek door de uitgeverij geweigerd wordt en zijn ex plant om in het huwelijksbootje te treden, heeft hij er even genoeg van. Hij besluit alles achter te laten en de wereld rond te reizen.