We werden jarenlang opgekweekt tot trouwe consument, eentje die liefst van al emotioneel shopt in de vorm van impulsaankopen. Maar eindelijk wordt een einde gemaakt aan fun-shopping. Vanaf nu is het functional only. Alle winkels gaan weer open, weliswaar onder strenge voorwaarden, maar niet voor het plezier-shoppen. Stewards moeten daarop toezien. Er wordt niet gelachen in de winkelstraten. Shoppen is vanaf nu terug een puur functioneel iets, maar het wordt die stewards best wel moeilijk gemaakt; mondmaskers verbergen de meeste lachende gezichten.

Ooit burger, nu consument

Ze zullen streng moeten zijn. Iedereen die lacht, al is het met de ogen, die vliegt met z’n klikken en klakken uit het winkelwandelgebied! Niemand vertelt een mop in de shop; this is serious business. Op de hoek van de winkelstraat hangt een groot bord: niet lachen onder uw masker.

Van mijn part mogen de winkels gesloten blijven, in ruil voor één terrasje. Een frisse pils en een leuk gesprek, daar zou ik een moord voor begaan. Zelfs als het alleen functioneel drinken mocht zijn, no fun. De stewards van de plezierpolitie behoeden de terrassen van clowns en grappenmakers. De kunst der alcoholconsumptie herleidt tot zijn kern.

Bubbel-trouble

De vooruitzichten zijn schrijnend. Op kerst en oudejaar moet uw knuffelcontact weg voor het hoogtepunt, of blijven slapen. Wie op Oudejaar graag aftelt en wensen uitdeelt, zal nu de hele nacht met de bubbel moeten doortrekken. De lockdown-kerstbabies waarvan niemand exact weet welk knuffelcontact de vader is, die mogen we dan in september verwachten. Dat de, nu al moeilijk verdedigbare, avondklok zelfs op die dagen géén uurtje verschoven kon worden, omdat oma toch nog thuis zou geraken zonder zich in de illegaliteit te begeven, daar begrijp ik geen snars van. Tenzij onze politici masochisten zijn. En de staatskas dringend gespijsd moet worden.

Maatregelen blijven nodig om het virus te bestrijden en de huidige regering heeft geen gemakkelijke verantwoordelijkheid. Maar ze gaan precies graag een stapje te ver. Een politicus die kerst aanduidt als dé belangrijkste feestdag voor singles, daar is zoveel fout mee. Een liberaal for God’s sake, een liberaal met tsjevenambities. Singles mogen op kerst hun twee knuffelcontacten tegelijkertijd uitnodigen. Kwestie van wat drama te creëeren. Knuffelcontacten met gezinnen en familie moeten nu kiezen tussen twee feesten.

Hostile take-overs

Het prioriteren van feestdagen leek me geen federale bevoegdheid, of dat van gelijk welk bestuursniveau. En hoe zit het met niet-christenen? Alleenstaande moslims mogen twee knuffelcontacten ontvangen op kerstavond. Heerlijk. Om samen naar Home Alone te kijken op een avond die voor hen niets betekent.

We rammen de kerstplicht, -boom met ballen en het -maal door hun strot en maken er een verplichte feestdag van: ge zult vanavond twee knuffelcontacten zien, of ge zult er (g)een zien! Dat we allemaal al sinds maart verlangen naar het einde van 2020, dat lijken ze over het hoofd te zien. De Croo probeert de feesten te laten fuseren, een hostile take-over noemen ze dat. Hij zei dat we op kerst een punt achter het jaarmoeten zetten. De namen van de feestdagen sluiten twijfel nochtans uit. Onder dat masker van de ideale-schoonzoon gaat misschien wel het ware gelaat van de kerstman schuil. Maar dan wel eentje die gierig is met zijn cadeau’s.