Plezierpolitie en feestdag-fusies – #16
We werden jarenlang opgekweekt tot trouwe consument, eentje die liefst van al emotioneel shopt in de vorm van impulsaankopen. Maar eindelijk wordt een einde gemaakt aan fun-shopping. Vanaf nu is het functional only. Alle winkels gaan weer open, weliswaar onder strenge voorwaarden, maar niet voor het plezier-shoppen. Stewards moeten daarop toezien. Er wordt niet gelachen in de winkelstraten. Shoppen is vanaf nu terug een puur functioneel iets, maar het wordt die stewards best wel moeilijk gemaakt; mondmaskers verbergen de meeste lachende gezichten.
Nachtraven en vroege vogels (avondklok) – #12
Het mag gezegd zijn, de nieuwe regering en hun nieuwe communicatie missen de bal niet. Eén knuffelcontact (gotta love the word), horeca gesloten en thuiswerk de regel. Allemaal bevattelijk en niet onlogisch om verspreiding te voorkomen. Als daar dan ook de cijfers voor zijn, zoveel te beter. Maar een avondklok? Het lijkt wel of het oorlogstaaltje dat we in coronacontext graag gebruiken die maatregel in de hand heeft gewerkt.
Volwassenen zijn pubers die pubers pubers noemen – #8
Het heeft mij toch wat tijd gekost om mij over de ontgoocheling heen te zetten. Misschien ben ik te lang naïef geweest, en ben ik dat nog steeds vaker wel dan niet. Naïef omdat ik de neiging heb volwassenen als onfeilbaar in te schatten. Ingegeven door zinnen die volwassenen, zonder teveel nadenken, naar hun kinderen smijten: ‘je zal dat later wel begrijpen’, ‘dat mag niet om dat ik dat zeg’ (implicerend dat zij de waarheid kennen). We groeien op met de idee dat volwassenen weten waar ze mee bezig zijn.
KapotgeSWOT: een korte analyse – #7
Met het welberekend risico wollig te klinken: het postcoronatijdperk komt eraan. Dat is, afhankelijk van hoe lang deze coronaperiode nog duurt, alle grote golven en curves inbegrepen, toch iets om nu al even bij stil te staan. Dat die periode een nieuw tijdperk inluidt, dat zullen we nog moeten zijn. Hoe dan ook, het brengt enkele kansen en mogelijkheden met zich mee, maar ook enkele bedreigingen. Ik wil het geen SWOT-analyse noemen (na drie jaar sociaal werk ben ik wat kapotgeswot), maar het zou zoiets kunnen zijn.
‘t Beste van het varken is de stoofvleessaus – #6
Blijkbaar blijven we nog even binnen de landsgrenzen en gaan we komende maand alvast niet op reis. Er wordt gezegd dat reizen de blik verruimt, dat het je met jezelf confronteert. Dat je jezelf tijdens en na zware inspanningen, nieuwe ontmoetingen of in andere omgevingen tegenkomt. Als je op jezelf bent aangewezen, dan leer je en transformeer je. Het verandert je leven.
Hangmatten, maancycli en loze beloften – #5
Met tijd om te vullen en geen onmiddellijk zicht op een buitenlandse reis, ga ik op vaak stap in eigen buurt. Kwestie van dat vakantiegevoel in eigen streek wat op te roepen. Als je tijdens een wandeling, geïnspireerd op de instagramposts van wandelingen van anderen, een vleugje zonnecrème ruikt terwijl je zonnebril de wereld oranje kleurt, een outfit draagt waar je je anders enkel in het buitenland aan waagt, wel dan is dat perfect gelukt. Tijdens die wandelingen en fietstochten kom je in stukken en straten waar je nooit eerder was. Dat draagt bij aan dat gevoel.
De impact van impact (over bullshit jobs) – #4
Toen ik gisteren, na het applaus, mijn blijdschap over de ingang van het verlengde weekend aan de buren verkondigde, keken ze me allemaal wat vreemd aan. Ik ben blij dat het weekend is, want de dagen lijken snel te gaan maar de weken gaan traag. Nog steeds lijkt het alsof er te weinig uren in een dag zijn om alles rond te krijgen, maar het weekend laat telkens op zich wachten. Mensen zijn bezig met dingen waar ze anders weinig tijd voor nemen. Dingen te creëeren, te veranderen, op orde te zetten. We zijn blij met het resultaat en stiekem wat trots op de impact van ons werk.
Hoeren en huismussen – #3
We zitten niet gevangen, we hebben tijd voor wat huismusserij. Los van al het dromerige en naïeve, los van langdurige impact en postcoronamovements, kunnen we deze lockdown light zien als een experiment dat we anders nooit zouden voeren. Voer voor sociologen, psychologen en economen, evenals voor seksuologen en relatietherapeuten. Een kans om te cocoonen, eerder dan verloren tijd in ballingschap. Dat (samen) ontspannen vergt soms extra creativiteit en inspanning.
“Ben ik nu al immuun?” – # 2
Opvallend, hoe snel we ons aangepast hebben aan één meter en een half afstand houden. Hoe snel we in de gaten hebben wanneer mensen te dicht staan. VRT kreeg de vraag hoe het kan dat in ‘Thuis’ de cafés nog open zijn. Om maar te zeggen hoe bewust we met de maatregelen bezig zijn. Vijftien dagen geleden leek dat nog een ver-van-mijn-bedshow. Social distancing is niet enkel de nieuwe realiteit, zelfs in mijn dromen houd ik tegenwoordig de nodige afstand.